اتاق،تاریک و نمور- آشغالستان اشیاء و حروف
مرد در حال ِخالی کردن ِ
زن در حال ِحالی کردن ِ
کسی درحالی حال کردنِ ِ...
آوری
می
وقتی تاپ ِ ترین هایت را بالا
یک کادر بسته از این قسمت هایت
..... ...... ...... .....
[کات می خورد به یک فیلم تجربی
که یک دختر شهرستانی توی یک کلان شهر باز
بازی
می...]
می/.... به ممیزی ترین بخش های دوست داشتنی ات
تنی ات
صدا می رود دوربین می آید نور ادیسون می شود
یک خُرده هنرمند یقه ی پالتواش را توی خیابان جر می دهد
تا کزنکند توی خودش
[تصویر روی تصویر]
از ران ها یک کادر
از لای ران ها یک کارد
از کادرها یک ران
ونماهایی از با/ران تهـ/ران ایـ/ران ....
ناف ها مرکزیت ثقل زمین نیستند
نافها به بند تنبان ها گره نـ/می خورند
و هنگام قضای حاجت مرزمیان فرق و فقر
همین تقسیم بندی های رایج است.
تصویر دختر ِشهرستانی با بوسه های گس [برش موازی] تصویر خرده هنرمند در بی سیگاری
درتصویر درکوه درهر فرصت مغتنم [برش موازی] تصویر طبیعت بی جان
تصویردوست دختر خرده هنرمند که از فرط خستگی [برش موازی] تصویری از مبهم های کسی
تصویر کوروش در حال آبتی [برش موازی] (متصورشدن این تصویر دل بخواهی ست
من در تمام این مدت " مدتی" شده ام
مدتی به خودم مدتی به خودت مدتی به خودش مدتی به...(آیا این الفاظ وضوح کامل دارند؟
[نگاه ها روی اشیاء حرکت می کند و
ساعت روی چند می ایستد
روی چند آدم ها دوست داشتنی اند
و دوستان آدم تر
[کات می خورد به دختری دَمِرو ایستاده روی حرف هایی خاکستری]
[کات می خورد به گیسوهای آشفته وگیرکرده لای دری که
و مویه ی زنی که
و خرده هنرمندی که
......]
[کارد/کادر می خورد ]
کات
من این دوست نـ/داشـتنی هایت را دوست دارم لعنتی!
نورالله لک بهمن 88
