... این بدان قدر است که عالمی بزرگ تصنیفی می کند در علمی و فرزندی دارد
یک ساله ،بر او اعتراض می کند که : " تو را این به چه کار می آید که بدان
مشغولی ؟ کاغذ جرا بعضی سیاه می کنی و حواشی اوراق سیاه می گذاری ؟ اگر
صلاح در سپیدی کاغذ است ،پس همه سپید بگذار ! و اگر کمال کاغذ در سیاهی
ست ،پس همه را سیاه کن که تو قادری که همه سیاه کنی ." و تو دانی که پدر
از جواب این کودک عاجز بود ،نه از عجز خود،یا از آنکه اعتراض او را جواب
ندارد ،بلکه از قصور آن کودک که از عالم پدرش هیچ خبر نیست . اگر نه، این
سوال را این همه قدر و خطر نیست که پدر از جواب آن عاجز آید .