ارسال
شده توسط نون لام در 89/3/29 4:30 عصر
" ورید ِ منعقد در خون "
همـ/سایه در انبوه تورم بود
افتادن روی برآمدگی خواب
و اُ/طاق ، حجمی که مرا نشسته روبروم
اشباع ِ خودم درخودم سرریز
تا ی من هاشور ِ حرکت درتجرد
پوکه ازحجم کناره ، سایه روشن زلال ِغلیظ تر و لیزتر
"طا" ی من من له شده زیر سایه
گم شده روی سردی روی لخت/لخت روی ِ
هِی سـ/آیه درخمیازه مضاف ِ کاذب:
.
.
.
ورید ِ منعقد در خون!
من دقت نمی کنم به سایه ام
به قوزی که باید به دوشم
نوراله لک
زمستان88- بهار 89