نورا جان سلام!

قبلاً نظرم را درباره شعرت مفصل نوشته ام ، ولي چيزي که باعث شد دوباره بنويسم نظر دوست عزيزمان که البته ايشان هم براي من ناشناسند آقاي مصطفوي بود... من بر خلاف ايشان معتقدم کسي که به دنبال جهان بيني شاعر در شعرش است به خطا رفته! نمي توان و نبايد از شاعر انتظار داشت ايدئولوژي خودش را بر مخاطب تحميل کند... در واقع تحميل جهان بيني از سوي شاعر باعث انهدام اساسي ترين رکن شعر يعني سياليت آن مي شود... نمي دانم توانسته ام منظورم را برسانم يا نه .... در باره تحسين هم اگر دوباره نظر قبلي من خوانده شود به خوبي پيداست که تحسيني در کار نبوده من فقط نظرم را گفته ام و نکاتي که با خواندن شعر به نظرم رسيده نوشته ام و باز هم تکرار مي کنم که از کار خوشم آمده است... اين نظر من است و نظر هر کس ديگري هر چيز ديگري مي تواند باشد. در باره جمله آخر هم بابک عزيز ! آن جمله به جز يک جمله خبري دوستانه خطاب به دوست عزيزي که سالها ست با او آشنايم چيز ديگري نبوده ...