4 . اما اگر از من نمي رنجي اجازه بده که بي پرده بگويم من بر خلاف کوروش عزيز که گفته بود ( اندازه ي حروفت کم مي آورند در مقابل حجم انديشه ) ، هيچ حجم انديشه اي در اين شعر نمي بينم . اتفاقا من بر خلاف کوروش جان معتقدم که شعر تو اگر امتياز مثبتي مي گيرد بخاطر فرم و به خصوص شکستن واژه هاست و اين اتفاقي است که از تو شاعر مي سازد . اتفاقي که يک حرف ( هرچند ساده ) را بدل به شعر مي کند .

5 . بعضي قسمتهاي شعرت را بسيار دوست مي دارم:

( مميزي ترين بخشهاي دوست داشتني ات )

( ماجراي نافها و مرکز ثقل زمين و بند تنبان ها )

( ساعت روي چند مي ايستد

روي چند آدمها دوست داشتني اند

و دوستان آدم تر )

و بالاخره

( من اين دوست نـ/داشـتني هايت را دوست دارم لعنتي! )